Opinies, discussies, brits parlement, vrijheid van meningsuiting, gedrag, normen waarden. Als van de aardbodem verdwenen, ben ik niet altijd meer op de hoogte van wat er gebeurt buiten Griekse landsgrenzen.
Ik blader nagenoeg elke dag even op nu.nl maar ik ben zo gericht op de lokale problematiek en mijn betrokkenheid daarbij dat ik niet veel oog heb voor nieuws elders. Met zus Marilyn en José heb ik echter fluisteraars over de actualiteit. Actualiteiten waar ik mogelijk een iets grotere aandacht voor zou mogen hebben omdat dat niet zo ver van mijn bed is?!
Opgeschrikt over de aanslagen in Christchurch en Utrecht en met name de laatste. Op moment van horen, besefte ik nog niet de impact van het gebeuren en had ook geen persoonlijke bezorgdheid. Pas met het 8 uur journaal ben ik eens echt gaan zitten. Het gebeuren heeft plaatsgevonden voor de woning van Andrea. Het gevoel dat dat oproept, en de what if scenario’s die in je hoofd opkomen, maken je bang, boos. Het lijkt erg dichtbij.
De volgende ochtend waag ik mij aan de discussies en meningen, verwijten, moddergooien, door de “gewone” man op het internet ik heb deze maar weer snel weg geklikt en ga weer terug naar een andere realiteit op een ander plek.
Soms zijn ontmoetingen en gebeurtenissen geen toeval. Er lijkt soms een verband tussen beiden te zitten. Een toevallige ontmoeting kan een soort voorbereiding zijn op een gebeurtenis of een reeks van gebeurtenissen. Zo kijk ik nu dus ook naar deze onderstaande ervaringen.
Het lijkt erop dat ik voor een aantal vluchtelingen bereikbaar en toegankelijk ben. Misschien heeft dat te maken met mijn leeftijd, een andere soort van energie, rust, mogelijk wijsheid? Ik weet het niet. Hoe dan ook na het voorstelrondje gaat het gesprek al snel over delen van leven. Hoe zij en hoe ik hier terecht komen, de aanleiding en zowat het hele doopceel wordt gelicht.
Respect en een vorm van vertrouwen groeit al heel snel. Dit heeft vast te maken met het feit dat we luisteren, en niet perse antwoorden. Het is meer proberen te bevatten wat er verteld wordt. Twee richtingsverkeer.
Er wordt ook voorzichtig aangegeven dat er hulp nodig is, anders dan die er al is. Ik spreek met 3 verschillende mannen die zo zij aangeven gebaat zouden zijn bij geestelijke. Ik besef dat dit erg zwaar valt voor deze mannen om dit aan te geven.
Ik denk terug aan mijn periode, waar 2,5 jaar lang eenzelfde zorg nodig had. Daar om vragen was een moeilijke moment, het voelde als falen voor de hele wereld als persoon.
Een paar dagen later tijdens de weekvergadering, wordt er gesproken over het opzetten, nieuw leven in blazen van een men’s discussion group. Om uiteenlopende redenen lijkt dit toch wel belangrijk te zijn. Ik heb aangeboden om hier een (door)start mee te maken.
Bij mij ging er tijdens de meeting alle radertjes volop draaien. Suggesties werden ingegeven door de dames van de vrouwen discussie groep en zijn als zodanig ook vastgelegd. Niet alles zal echter als onderwerp opgenomen worden en sommige zullen we behoedzaam aanbieden op een juist moment.
Voor sommige onderwerpen, zal een andere prioriteit worden aangehouden dan dat de vrijwilligersgroep voor ogen heeft. Top prioriteit zou respect en houding t.o.v. vrouwen moeten zijn. Door de zwaarte van dit concreet onderwerp denk ik dat geen enkele vrijwilliger daarmee momenteel iets kan. Gewoon vanwege tekort aan ervaring, wijsheid, respect, acceptatie en opzien. Er is weinig tot geen bekwaamheid om gesprekken / discussies te leiden waarbij ook nog het doel moet zijn dat men een eigen gedrag / houding aangepast moet hebben.
Derhalve heb ik het idee dat er eerst een speelveld geschapen moet worden waarbij basis gedagsregels en respect nageleefd kan worden tijdens discussies. Ik zie weinig heil in discussies voeren zoals in het brits parlement. Ook zit niemand te wachten op social media achtige discussies, waarbij er veel afgegeven wordt op de andere deelnemers in plaats zich aan het onderwerp te houden.
Om dit speelveld, de ruimte voor elkaar te krijgen ga ik het project choose2improve introduceren en het lesplan gebruiken wat ik voor kwintes.nl heb gebruikt. Ik heb helaas niet de spullen meer in archief en zal dus alles opnieuw moeten ontwikkelen.
Ik ben overtuigd dat deze opzet van men’s discussie groep enige bijdrage kan leveren aan hen die met een hulpvraag zitten. Ik spreek uit eigen ervaring dat in je eentje je er heel moeilijk uit komt.
Met dit schrijven is de eerste sessie al gepasseerd. We opende met een korte video. Nieuwsgierig naar wat anderen zagen, interpreteren, en dat ook openbaar maken naar de groep. Ik sloot uiteindelijk af dat er op een pad van A naar B altijd obstakels hobbels of anderszins zijn die overwonnen moeten worden. Deze sessie hebben we ons beziggehouden met een uitgebreide voorstelronde. Naast het voorstellen werd er geprobeerd te achterhalen hoe een ieder van de aanwezigen de introducties ervaarden. Wat blijft hangen, is het boeiend, voelen we ons ook aangesproken en perceptie. Met het voorstellen werd er daadwerkelijk ook voor de groep gestaan wat voor een aantal een behoorlijke uitdaging is. Met Zach als een van de vrijwilligers hadden we een heuse acteur in onze gelederen, hij gaf een spetterende Pitch over hem zelf!
Tevens ook een video gezien over delen. Een van mijn favorieten. Gekomen uit een reclame van TV2 Danmark. Deze maakt veel indruk en hiermee werd de thema’s weergegeven die er we vastgesteld hebben voor de Men’s discussion group. We hebben ook na deze video geprobeerd een samenvatting te geven.
Deze eerste sessie is met enthousiasme ontvangen. Bewoners gaven ook aan dat het bijdraagt aan hun welzijn. Ook de vrijwilligers waren onder de indruk hoe het verlopen was. Achteraf kreeg ik te horen dat er vier van de mannen uit he kamp een reputatie hadden. En een van hen ook betrokken is geweest bij “opstootjes” waarvoor hij eerder was opgepakt.
De vrijwilligers waren blij verrast dat juist deze mannen actief deelnamen aan deze sessie.
Ik heb nu een drukke tijd voor de boeg, om de lessen te ontwikkelen!