Ik heb het opgezocht, gooseberry season. Deze post schrijft over 4 weken tussen twee banen. Komkommertijd dus. Ik heb deze titel gekozen omdat ik niet veel openbaringen verwacht. Het is een beetje in een wachtkamer zitten. Een beetje mijmeren, over wat was en wat kan gaan komen.
Hier en daar wat stress momentjes veroorzaakt door haperen van mijn analytisch denk vermogen. Deze weken zal ik misschien niet zoveel wijzer worden, anders gaan denken of groeien. Hoe anders kan het echter verlopen!
Groeien mijn missie voor de komende 10 jaar. Met dit schrijvende realiseer ik mij dat ik al weer 4 maanden onderweg ben. In 2014 was ik na 4 maanden weer terug in NL.
Nu ik niet een dagelijkse bezigheid heb, ontstaat het gevoel van missen. Ik denk vaker aan Nederland kijk naar de recent gemaakte foto’s. En al doende neem ik ook de vastgelegde momenten van 2017 en 2018 door.
Door het wegvallen van mijn “renovatie” werkzaamheden met Nicolas, bedenk ik mij om maar zo snel mogelijk mijn vrije tijd in te vullen met uitjes.
Ik heb mijn maten laten opnemen, want ik word een model. 23 Juli sta ik op de catwalk. Lekker mijzelf blootgeven, de kleding dus. Het opnemen van mijn maten gebeurt met een meetlint, maar ik word ook terplekke gebruikt als paspop. Allerlei soorten stoffen kledingstukken, patches worden van de rekken gehaald en om mij heen gedrapeerd, geprikt en geplakt. Broek uit broek aan, shirt uit, lapje om, muts op en accesoires om. In feite werd dus tegelijkertijd mijn kledingoutfit ontworpen. Sta ik daar ergens in een kelder, half naakt als een mannequin.
Al een paar dagen aan het zoeken op het internet, naar eilanden waar ik genoeg groen zou vinden, die groot genoeg zijn om wat serieuze kilometers te kunnen fietsen en waar wandel mogelijkheden te over zijn zonder langs de weg te lopen. Met het zoeken op het internet, kreeg ik er meer en meer zin in om een ouderwetse vakantie te vieren 🙂
Corfu, Kreta, Skyathos en Skopelos zijn de kanshebbers. De bestemming is echter onverwacht anders geworden. Met wat geklungel van het opnieuw installeren van mijn telefoon en de apps die ik nodig heb, heb ik het voor elkaar gekregen mijn bankrekening te blokkeren. Tancodes kwamen niet aan, ze werden naar mijn oude nummer gestuurd dat ik had opgeheven. Een activeringscode wordt gestuurd naar mijn postadres had ik begrepen van ING, wat zoveel betekend dat ik 2 werkdagen moet wachten! Andrea kan dan bij ontvanfst de code naar mij appen.
NIET dus! Verkeerd begrepen. Slechts een bericht dat een activatie code op een ING kantoor in Utrecht kan worden opgehaald. pinpas meenemen en paspoort! Even naar Utrecht om een code op te halen. Ondertussen niet in staat te bankieren.
Derhalve mijn voorgenomen trip naar een eiland gewijzigd naar het land wat ik dan toch maar mijn thuis noem. En om eerlijk te zijn ik had er wel erg veel zin in. Opnieuw plannen dus, vluchten boeken, wat verblijfplaatsen regelen en al snel waren mijn dagen in Nederland weer volgeboekt.
De hele week is een hoogtepunt geweest. Het kunnen helpen met verhuizen, een sauna uitje, etentjes met mijn kleine maar gevoelsmatig intens kringetje. Heerlijk gewoon. In het bijzonder mijn samenzijn met mijn kinderen. Samen met David en Marjolein het mooie Amersfoort kunnen ervaren. Meegekeken met hoe David traint. Fijne gesprekken, Fijne wandeling door de stad, aan de gracht zitten en spareribs gegeten zoals ik denk ik alleen met David kan 🙂 en in een prima heerlijk familie hotelletje verbleven.
Met Andrea gesjopt (hema), gedronken en lunchen in Utrecht. Rolstoel mee zodat wij de tijd konden nemen voor elkaar. We hebben top quality time genoten, veel van gedachten en gevoel gewisseld. En ik voelde mij erg dankbaar dat ik ook haar papa kon zijn. Ik heb zorg kunnen geven en wat mogen betekenen voor haar. Ik herbeleefde mijn gevoel van 27 jaar geleden toen ik haar in de kinderwagen voortstuwde en aan het praten was met haar. Later die dag met Wouter erbij heerlijk samen eten gedeeld. Ik heb met mijn kinderen, als er zoiets bestaat, het optimale gezin en familie gevoel ervaren.
Na terugkomst uit NL opgeweest voor een tweede graffiti tour. We hebben Excharia, de revolutionaire wijk links laten liggen, en meer gefocust op street art in de wijken Psiri en Thission. Mooie stukken gezien. We hebben de tour afgesloten met een pasta maaltijd in victoria square, dicht bij huis vergezeld met een goed gesprek.
Ik ben opzoek gegaan naar het borstuk wat maanden eerder gemakt is van mijn borst partij. Ik ben terecht gekomen bij de expositie to construct a gender. Behalve het zien van mijn borst stuk, waren er nogal wat uitgesproken andere projecten te zien. Erg bijzonder, en misschien wel een beetje shocking 😉 Ik laat de beelden voor zich spreken.
Dichter komend bij het vertrek naar Lagonissi, heb ik thuis nog een maaltijd genoten met een aantal vrijwilligers van camp Eleonas. Daarbij heb ik Japans smakende noodles gemaakt, sesam olie gebruikt 😉 en gado gado met mijn gepatenteerde saus 😉 Het werd prima ontvangen! Het is een latertje geworden voor ons allemaal.
Mijn laatste avondmaal heb ik gedeeld met Florent (frankrijk) en Evan (amerika). We hebben in een indiaas restaurant voor weinig geld heerlijk gegeten.
Aan mijn verblijf in Athene is een einde gekomen. Ik ben meerdere malen mij zelf tegengekomen. Ik ga nu boeren!