Lerosolimon 19, 112 52 Athene Griekenland. Mijn verblijf tussen mythes en legenden. de Akropolis op steenworp afstand. Steenworp wanneer je 4 kilometer kan gooien. Denk ik aan Athene en aan Griekenland, dan schieten mythes en legenden voorbij. Zal ik, nu ik er tussen woon voor een paar maanden wat van herkennen? Gaan de ruïnes en gebouwen weer opnieuw leven? Of wordt het weggedrukt door het Athene anno 2019. Een stad vechtend voor economisch herstel. Vooralsnog, heb ik vermoeiende dagen achter -en op de rug op het moment van dit schrijven. Nog niet echt bewust van het feit dat ik in Athene ben. Slechts vage indrukken.
Mijn reisdag op zaterdag de 16de februari was lekker comfortabel in de trein, Schiphol snel bagage kunnen droppen, gate vast stellen en hapje gegeten (broodje), daarna langs de douane. Oh?! Ik stond dus in de rij van internationale vluchten. Duurde 30 minuten voordat ik er achter kwam. De beambte kon vertellen dat ik een etage te laag stond! Heb je een bril en nieuwe glazen en dan nog lees je het verkeerd! Uiteindelijk bij de goede gate terecht gekomen! In het vliegtuig niemand direct naast mij dus ik kon aardig mijn benen kwijt :-). Met deze onverwachte ruimte was ik helemaal tevreden.
21:00 aangekomen in Athene en na snel mijn rugzak te hebben opgehaald, ontmoette ik Ana in de aankomst hal. Een Griekse vrijwilliger van mijn leeftijd. Zij brengt mij naar het appartement en verteld mij hoe het e.e.a. gaat werken. Van OV tot aan het werk zelf! We zijn met OV naar mijn appartement gegaan. Dat nam wel wat tijd in beslag en dan ook nog eens zoeken eenmaal uit de metro.
Efi de hospita wachtte mij al op in het appartement om mij welkom te heten waarna Ana huiswaarts ging. Ik zou haar maandag weer zien in het kamp. Efi en ik gingen in op het contract en ze liet mij het appartement zien. Om 23:45 was het allemaal gedaan.
Alleen en moe, heb ik mijn tanden gepoetst een plas water over mij heen gegooid en het bed ingedoken. De reis tussen Athene airport en het appartement, is volledig aan mij voorbij gegaan behalve het gesprek met Ana! Ik had net zo goed in Boedapest kunnen zijn.
Na een koude nacht (2 graden buiten) geen spouwmuren geen isolatie ben ik zondag wakker geworden rond 7 uur. Wel geslapen maar af en toe wakker! Opzoek geweest naar extra dekens en deze ook gevonden! Ik heb gedurende mijn rust nog meegekregen dat er veel leven is in en rond het appartementencomplex en op straat. Blaffende honden toeterende auto’s roepende mensen. Het ritme hier is heel anders dan dat ik gewend ben.
Vandaag staat er niet zoveel op de agenda. Uitpakken, de buurt ontdekken, en boodschapjes doen.
Op zondag is niet alles open heb ik mij laten vertellen dus verse groenten, melk e.d. wat moeilijker te vinden. De minimarkt hier op de hoek heeft geen uitgebreide keus en zeker geen vers. Derhalve wat pasta, water en potjes en blikjes gehaald. Het lijkt in ieder geval op eten en te drinken. Maandag zou ik wel een wat grotere market vinden.
Het verkennen van mijn buurt is wel een soort van botsing. Ik woon tegen het centrum van Athene aan. Mijn god wat een drukte! wat een geluid, en uitlaatgassen. Het gaat economisch niet goed in Griekenland en dat reflecteert in het stadsbeeld. Graffiti, vuilnis, zwervers. Ik zal mijn best moeten doen om te wennen in een stad met tussen de 4 en 5 miljoen inwoners.
Tussen al die drukte viel mijn oog op iets wat ik als een cultuurpareltje beschouw. Een paar oude mannen ergens tegen een gevel aan, aan een tafeltje backgammon aan het spelen.