Ik heb het nog goed in mijn hoofd zitten. Een safety briefing en de do’s en de don’ts de eerste dag na aankomst in PE. Tot op de dag van vandaag bewust van de risico’s. Mensen die mij erop wijzen zullen er vast een reden voor hebben. Even een recap van de belangrijkste zaken die ik te horen kreeg toen.
- Er wordt een ontmoedigingsbeleid omtrent gemeenschap met iemand van de lokale bevolking gehanteerd. Ga niet mee in het overmatig alcohol gebruik met de locals. Je wordt een makkelijk slachtoffer.
- Ga zoveel mogelijk samen met andere mensen ergens naartoe. Loop niet te zwaaien met luxe. Draag geen rugzak. Wanneer je denkt dat je gevolgd wordt, duik een restaurant of winkel in en bel iemand die je kan komen ophalen. Zwaai overigens niet met je mobiel!
- Wandelen wordt afgeraden, en ’s avonds helemaal niet doen. Wanneer je auto rijdt, de deuren van de auto altijd op slot en waardevolle spullen in de kofferbak doen.
- Pin alleen binnen en waar security aanwezig is(oranje hesjes).
- Ga niet in op gezellig een drankje van mensen die je net bent tegengekomen. Date Rape’s lijkt bijna de gewoonste zaak van de wereld.
- Hekken van accommodatie dienen altijd op slot gehouden te worden.
- ‘s Avonds en ‘s nachts is het absoluut verboden de township in te gaan.
Wat een lijstje! Het woord veiligheid of gevaar wordt nog eens versterkt door de vele hekken, poorten, electric wires en sloten. Overal zie je het. Buiten en binnen! Appartementen complex, Maranatha, het ready4life kantoor, en zelfs restaurants. Het wekt een gevoel van paranoia op.
Met de briefing en het op slot doen en houden van je accommodatie op mijn netvlies, breng ik mijn eerste paar dagen in PE alleen door. Het weekeind ga ik opstap en dat doe ik lopend! Ontdekken waar ik terecht ben gekomen en het stratenplan opnemen.
Ik kwam ogen te kort. De omgeving is ruim opgezet, ik woon nagenoeg aan de Indische oceaan. De wegen zijn breed. De drukte, het verkeer en mensen lijkt mee te vallen. Het valt mij op dat de gekleurden en witten in de minderheid zijn. Het zijn de zwarten die de straten bevolken. De straten hier in deze wijk zijn schoon er is niet veel zwerf afval. Langs de weg zitten veel zwarten hun koopwaar aan te bieden. Van kralen en kettingen tot houtsnijwerk en knock-off zonnebrillen en andere producten. Ze zijn vriendelijk. Er zijn carguards bij de parkeerplaatsen. Herkenbaar aan de oranje hesjes. Zij helpen automobilisten met een parkeerplaats, bewaken de boel en helpen er bij het uitrijden. In ruil voor een paar rand.
Geef mij een trenchcoat en een hoed en ik ben een detective uit een film. Observeren en controleren van de omgeving. Ik zie andere dingen dan wat ik wil zien. Ik voel mij niet op mijn gemak en sta niet stil om de plekjes nader te bekijken. Ik maak geen foto’s.
Eenmaal terug na een uitje van 3 uur, stel ik vast dat deze ontdekkings tocht te voet geenzins ontspannen was. Ik had niet het enthousiaste en opwindende gevoel wat ik gewoonlijk heb wanneer ik op onbekend terrein ben.
Tijdens mijn professionele carriere heb ik veel van doen gehad met risicobeheer. Het betekent zoveel als het voorkomen of reduceren van de negatieve effecten van een besluit of feitelijk handelen door het treffen van maatregelen(bron encyclo.nl).
In mijn persoonlijk leven, heb ik er niets mee doe ik er niet zoveel aan. Wanneer ik het wel aandacht zou geven, zou het vast leiden tot iets niet te doen vanwege de risico’s. Een maatregel dus die mij het ontdekken, leren, reizen ontmoeten en kennismaken ontzeggen.
Er zijn mensen die hun wenkbrauw ophalen, wanneer ze zien dat ik vasthou aan mijn wandeldrang. Het is niet verstandig. Maar ik haal mijn energie uit het lopen en van de omgeving en mensen die ik dan ontmoet. Ik leg het stressgevoel die risico’s teweegbrengen wel naast mij neer.
Met het dagelijkse woon werk verkeer wandelen maak ik leuke, spannende en bijzondere momenten mee. En ja dus niet altijd zonder gevaar. Wachten eromheen of een andere route kiezen zijn dan de opties.
Ik ben een slang tegengekomen! In dit geval een kleine van iets meer dan een meter. Ook overstekende schilpadden en andere dieren kom ik tegen. Een DIY safari. Het is een groen afgelegen gebied waar ik dagelijks loop. Veel mensen kom ik niet tegen maar dieren des te meer. Dus ik acht mij redelijk veilig.
Er zijn regelmatig mensen die mij een lift geven, en zij denken bij gevaar toch iets anders. Beware of snakes is wat ze allemaal zeggen. Ik ben een paar keer met een politieagent mee gereden en het is alsof ik mijn buren leer kennen. Nu zwaaien ze wanneer ze voorbij rijden. Werknemers van het SAAF (luchtmacht) nemen mij ook mee.
George de leerlingenvervoerder van maranatha vindt het maar niets en neemt mij mee naar de bewoonde wereld wanneer het maar mogelijk is. En telkens weer die kruipende beesten! Ik loop in op een voetganger, een zwarte en met een jas met opschrift. Alle letters door elkaar. Ik ontcijfer het. Met het passeren zeg ik nice jacket, Chicago bulls. Thanks!! en we liepen samen op. Wandelen leidt bij mij tot ontmoeten.
Een huisgenoot vertelde mij later dat ik toch voorzichtig moet zijn met het accepteren van een lift. De mensen waar ik een woon / werk relatie mee heb waarschuwen veelvuldig voor criminaliteit en haar gevaren. De onbekenden die ik tegen kom tijdens die wandelingen waarschuwen mij voor dieren.
Misschien heb ik toch wel iets met risicobeheer. Het risico wat ik zie is er gebeurt niets. Mijn maatregel om dit te te voorkomen, is zoveel mogelijk lopen en wandelen.