Vorig jaar heb ik deel uitgemaakt van een programma customer excellence, even googelen en je krijgt een idee wat het betekent. Het heeft vooral te maken met proces optimalisatie, lean, efficiency. puff besteed je tijd goed, blabla. Er zijn een tweetal woorden die mij bij zijn gebleven uit dit programma, waste en verbazing.
Op een of andere manier gebruik ik deze woorden om mijn beleving hier op Bali te beschrijving. Afgezet tegen tijd, there is no such thing as waste !!!!! Want dat is wat ik gisteren gekregen heb.
Nog een stapje terug, eerder schreef ik dat we een gids hadden gecharterd voor twee dagen, En …. niet eens een verbazing. Het werd een neef van diegene die we hadden ingehuurd.
Verbazing? eigenlijk niet! Natuurlijk moest er weer over de prijs gesproken worden en de verwachtingen, hoe vervelend ik dat ook vind, want ik wil mij vooral gewoon laten meevoeren i.p.v. grenzen aan te meten.
Kadek is een geschenk uit de hemel !!! Ik gaf aan dat ik de poi (points of intrest)wil zien die Bali rijk is maar vooral toch die plekken willen voelen en ervaren die daadwerkelijk iets zeggen over de mensen daar. Kadek heeft die vrijheid en uitnodiging met beide handen aangenomen.
Maar het zijn vooral de gesprekken die wij met ons drieën hebben die meer beeld gaven van het leven op Bali. Nop een plaatje zegt niet meer dan 1000 worden. je mist de context. Ik ben niet meer gefocust op de foto’s die je overal op internet kan terug vinden. Zelf foto’s nemen, geef eigenlijk alleen maar aan van ” Robbie was hier” Natuurlijk heb ik de foto’s genomen, maar of dat de juiste zijn en het goede verhaal weergeven, daar laat ik later nog eens mijn gedachten over glijden
De toeristen, of de Balinezen, ik ben er nog niet achter, noemen en roemen de kunst op Bali. hout snijwerk, steenhouwen, schilderen en veel meer. We zijn naar een kleine steenhouwer geweest waar denk ik niemand komt en hebben ons daar laten vertellen waarom er vaak demonen, olifanten, apen getoond worden. Veelvuldig komt dit voort uit het hindoeïsme. en tevens vraag ik mij daarna gelijk af waarom zo een grote hoeveelheid in aanbod van beelden. dat wordt toch niet afgenomen?
Na dit klein uitje togen wij naar een dans opvoering, voorstelling en het gaat zoals elk sprookje, over goed en slecht, demonen en rechtvaardigen.
We hebben de rijstvelden gezien en mooie plaatjes geschoten. Daar hebben we ook van de lunch genoten met zijn drieën.
Kadek wilde ons alleen laten lunchen maar we hebben hem uitgenodigd om mee te lunchen. We kregen steeds meer informatie over zijn leven, het leven van kinderen en hoe hij zijn geloof beleeft. Ik leerde nu ook de context die bij de mooie plaatjes horen.
Ik geloof bij het vertrek dat ik mijn moeder heb gezien. pfff wat is het toch typerend al die Indonesische oma’s opa’s. Nu pas besef ik dat een deel van mijn achtergrond hier, en dan bedoel ik Indonesia, vandaan komt. Langzaam maar zeker, komen er ook weer woorden naar boven die ik gehoord heb in mijn peuter, kleuter en kinder jaren. verbazing alom voor mij dus 🙂
Via een geweldige schilder, waar ik mooie schilderijen heb mogen zien, en niet alleen van sawa’s 😉 zijn we uiteindelijk, ik zou haast zeggen, uiteraard naar de tempel in ta-nah lot geweest, uiteraard? ja alle toeristen gaan daar naar toe. gebouwd op kliffen die bij hoogwater gescheiden worden van het vaste land. dan staan ze plotseling op eilanden.
een erg lange dag werd afgesloten in een file! wij gedrieën verloren een beetje onze spraakzaamheid, puur door vermoeidheid en Kadek moest nog steeds zijn concentratie houden in het donker op de weg. wat een scooters !!!!!