Tijdreizen! Het is alsof ik in een geschiedenisles verzeilt ben geraakt. Het is niet alleen school, het is ook het dagelijks leven hier. momenten die mij schokkeren, raken, verdrietig of blij maken. momenten waarvan je denkt kan dat nog in deze tijd. Heen en weer geslingerd tussen vroeger en toekomst en daar tussen nu!
Ik heb kleurplaten gemaakt. Ter voorbereiding op deze schoolweek. deze tekeningen hebben te maken met zorg. Dokters, injectie, ziekenhuis, ambulance, tandarts.
Weer terug in de tijd. Kleur en werkbladen met de hand maken. Maar ook wel weer goed, want mijn tekentalent en creativiteit wordt weer eens aangesproken. Als ik die al zou hebben!
Op de achterkant van de kleurplaat wordt de opgave geschreven, In dit geval een letter van het alfabet wat meerdere malen moet worden over en na geschreven. Daarna wordt het gekopieerd.
En wanneer er te weinig kopieën zijn voor de les, schakelen we terug naar schoolbordjes
Ik was even het westen en zijn technologie vergeten maar met het voorbereiden van de kleur / werkbladen, dacht ik aan wat er beschikbaar is op het internet, printers, computers.
Er wordt in Fiji gehamerd op resultaat en het tot je nemen van kennis. Beginnend vanaf de kleuterschool. Ik denk echter dat de lesmethoden die gehanteerd worden niet bijdragen tot het behalen van resultaten.
Daarnaast zijn de doelen ook niet realistisch? Gelukkig zie ik dat beide leerkrachten open staan voor verandering. En dat ze gebruik willen maken van de kennis en of ervaring van o.a. Andrea. Mijn besef is wel dat veranderen niet vanzelfsprekend is, en de pluim is aan de leerkrachten die zich willen ontwikkelen.
Kijkend naar mijn eigen rol in de klas, gooi ik er af en toe wat humor in, wat ook door de leerkrachten overgenomen wordt. 5 monkeys doe ik met plezier mee. Spelletjes buiten doe ik ook mee met een klein beetje van Rob’s jus, wat leidt tot hilariteit. De moeders vinden het ook allemaal prachtig om te zien.
Wat vermoeiend is in de klas, is de drukte, het Engels en vooral kijken naar wat de gewoontes zijn van de leerkrachten in hun omgang met de kinderen. Want kinderen zijn kinderen… er zijn boeven, doerakken, stille kinderen, grijze muizen, zeurders, schatjes, braafste. Ook kinderen weten de kunst van provoceren.
Ik probeer mijn eigen corrigerend gedrag zo neer te zetten dat het niet te veel afwijkt van het gedrag van de leerkrachten. Ik weet dat mijn ogen erg dwingend kunnen zijn, dus daar ik moet ik wel een beetje mee op passen. Elke dag begint met godsdienst. De hoofdleerkracht heeft mij gevraagd of ik dat wilde doen. Ik heb dit met beide handen geaccepteerd maar niet zonder voorbereiding. Dus ze heeft voor mij alle gebeden en liedjes opgeschreven. Ik ga dus ook even de schoolbanken in:-)
Er zijn zoveel momenten die het vermelden waard zijn. Een moeder bood een huis aan om er een poosje te verblijven en paar dagen. ze vond dat ook vrijwilligers wat privacy kunnen gebruiken. Nu zitten alle vrijwilligers in gastgezinnen. Gratis dus.
In de bus zie ik huiskamers gevuld met familie zittend op de grond. Een schaal met cava in het midden. Geweldig. Misschien is het tijdstip (12 pm) niet helemaal goed uitgekozen, maar in elke straat is er wel 1 huis waar gezamenlijk gezongen wordt. In dit geval christelijke liederen psalmen net als we op school hebben.
Het valt mij op dat er hier wel mooi gezongen wordt. Het heeft iets gospelachtig.
Fijian kinderen en ouders herkennen je en groeten je met Bula. En mijn sulu doet het nog steeds goed 🙂 De Indiase gezinnen groeten altijd met good morning. Autos die voorbij rijden met kinderen achterin al zwaaiend.
Een vader die ik ergens op straat tegen ben gekomen en inmiddels weet dat zijn dochter bij mij in de middag klas zit, biedt mij een lift aan naar Waqadra (waar ik woon).
Bula hoor ik ergens op de achtergrond, Andrea roept mij nog na, en plotseling een Cava drinken bij de buren in de regen 🙂 Terwijl zij aan het wachten zijn bij de lovo.
In het weekeind stort ik mij dan ook nog op het leven weg van de stad. Een eilanden cruise, waar Fiji zo bekend om is. kleine en grote eilanden.
Maar ook naar het tropische woud tegen de bergen aan waar een tokkelbaan is uitgezet. Een mooie wandeling te doen is en een waterval waar je heerlijk ge-waterstraal kan worden.
Een vrouwelijke gids die zelfs mij! met een hand uit het water trekt om achter de waterval te kunnen staan.
Op terugreis van een eendaags cruise die ik gedaan heb, ben ik ergens mijn tas vergeten. Een Fijian heeft mij geholpen, de bus te zoeken waarin ik dacht dat mijn tas lag. Andrea heeft rond gebeld, et voila tas weer gevonden. moest wel even terug naar de haven.
Maar er zijn niet alleen mooie momenten. Laatst was ik bij een Fiji familie, op uitnodiging van joy, en toen we in de tuin zaten zag ik in mijn ooghoeken dat bij de buren geslagen werd. Met een riem, een koord of iets dergelijks. Ik raakte behoorlijk uit balans. Hier was al voor gewaarschuwd tijdens de workshop. Ondanks dat het bij wet verboden is in Fiji, gebeurt het dus nog steeds. Ik werd weer terug geslingerd naar mijn eigen verleden en eigen jonge jeugd. Ben bijna direct weer huiswaarts gegaan.
Ook met Mrs. Singh praten over de aanstaande verkiezingen hier op Fiji! ja er zal een president worden gekozen. De militaire junta zal ophouden met bestaan, en Fiji gaat terug naar een democratie. Ik geloof een van de laatste landen binnen het Britse gemenebest die nog een militair regime heeft.
het valt niet mee om mijn belevingen bij te houden op papier, er gebeurt zo veel, en ik probeer mij gewoon erg bewust te zijn van alles wat ik doe en ervaar. Alles wat ik hier ontdek is mens en cultuur gebonden.